Ik genoot van de laatste film van Pedro Almodovar, vooral de dag erna, net zoals een goede dansvoorstelling na een nacht slapen doordringt en zijn geheimen prijsgeeft. Een hele boel Freudiaanse complexen en oerangsten van beide sexen, in een stijlvolle film, minder flamboyant dan we gewend zijn van hem. Wat ik zo interessant vind aan zijn films is de vermenging van kwaad en goed, waarbij het kwade een bijna aanvaardbare reden krijgt en de grens met het goede vervaagt. Dood en leven, goed en kwaad, geluk en ongeluk zijn overlappende waarden waartussen men geen keuze heeft maar waar we mee moeten leven, want wat op het eerste gezicht lijkt als een moord kan later een ongeluk of verdiend loon worden, voor zo ver de dood natuurlijk verdiend kan zijn. De opheffing van de kunstmatige categorisering van de mens leunt dichter aan bij de realiteit, zoals we tegenwoordig meer en meer kunnen ontdekken in de wereld, duidelijkheid is een illusie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten