 |
| beeld uit 'Melancholia' van Lars Von Trier |
volle maan, ik verwijt ze graag mijn gemoed dat volschiet zonder reden, mijn wakker liggen en zorgen maken rond bijvoorbeeld electriciteitskabels, stroeve communicatie met sommige mensen waarvan ik me dan afvraag of het sociale incompetentie zou kunnen zijn, die vette rekening die onze syndicus met veel stroop ons ongemerkt heeft aangesmeerd, vrije markt weet U, mijn lijf (is die lichte pijn in mijn ingewanden het begin van het einde?) glijdend een trage dood tegemoet... en meer chaos terwijl ik probeer terug in te slapen waardoor droom, zorgen en wakker blijven zich in een niet te benoemen toestand van 'zijn' vermengen. Wat ben ik blij om op te staan, een lauwe douche te nemen en het huis te kuisen. Even alles afspoelen, alle kleverige smart van mijn lijf onder een lauwe douche en de door de gang lopende tumbleweeds met stofzuiger en dweil. Een shot onder mijn gat helpt ook natuurlijk... of als er iemand zin heeft in een tas koffie en een taartje met suikeren violetjes ergens in de stad, alvorens de ultieme storm nadert?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten