Van één zaak ben ik inmiddels overtuigd, het leven neemt vreemde wendingen en net als je denkt dat je goed zit, draait alles alweer een andere richting uit. Zekerheden bestaan niet, en er op vertrouwen is al even dom als denken dat het nooit fout zal gaan. Net die fouten, of laat ons liever spreken van een onvoorziene samenloop van feiten, maken het mogelijk in te gaan op deze nieuwe horizonten. Om verschillende redenen zat ik enkele weken geleden in een redelijk euforische stemming, toen al goed wetend dat deze van tijdelijke aard is, en inderdaad klopt het leven alweer even op mijn schouder om me er op attent te maken dat rechte lijnen en constanten niet weggelegd zijn voor het onrustige sujet dat ik ben. En zo volgen we alweer ons gevoel, met tegenzin maar vol vertrouwen. Net zoals de beslissing om te stoppen als architect niet over rozen ging, maar de schakelaar plots overslaat als het moment er is, ook al duurt dat jaren. Net zoals ik via informatie van m'n ex collega Veerle plots kan beschikken over een hoeve in Oostenrijk gedurende de ganse maand juni 2014 om te schilderen, dansen, schrijven, denken en m'n longen vol te zuigen met verse lucht, me te wapenen tegen wat nog moet komen, op de manier die het leven van mij eist: blijven zoeken, bijschaven, bijsturen, en mijn pijlen steeds richten op de goede weg zoals het een boogschutter betaamt.
Van één zaak ben ik inmiddels overtuigd, het leven neemt vreemde wendingen en net als je denkt dat je goed zit, draait alles alweer een andere richting uit. Zekerheden bestaan niet, en er op vertrouwen is al even dom als denken dat het nooit fout zal gaan. Net die fouten, of laat ons liever spreken van een onvoorziene samenloop van feiten, maken het mogelijk in te gaan op deze nieuwe horizonten. Om verschillende redenen zat ik enkele weken geleden in een redelijk euforische stemming, toen al goed wetend dat deze van tijdelijke aard is, en inderdaad klopt het leven alweer even op mijn schouder om me er op attent te maken dat rechte lijnen en constanten niet weggelegd zijn voor het onrustige sujet dat ik ben. En zo volgen we alweer ons gevoel, met tegenzin maar vol vertrouwen. Net zoals de beslissing om te stoppen als architect niet over rozen ging, maar de schakelaar plots overslaat als het moment er is, ook al duurt dat jaren. Net zoals ik via informatie van m'n ex collega Veerle plots kan beschikken over een hoeve in Oostenrijk gedurende de ganse maand juni 2014 om te schilderen, dansen, schrijven, denken en m'n longen vol te zuigen met verse lucht, me te wapenen tegen wat nog moet komen, op de manier die het leven van mij eist: blijven zoeken, bijschaven, bijsturen, en mijn pijlen steeds richten op de goede weg zoals het een boogschutter betaamt. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten