Het is weer een heikel moment om te schrijven maar net daarom juist moet het. Vandaag was een vreselijke dag in mijn leven maar net daarom zit ik nu vol vreugde bij mezelf, onverklaarbaar. Omdat alles wat ik heb mezelf is en dat moet ik koesteren. De fles rosé Les Bories, van uitstekende kwaliteit en gisteren gekregen van Dirk en Bie na hun vakantie in het zuiden van Frankrijk stond klaar, fris te wachten, enkel op mij, na de eerste stap bij de notaris die de scheiding regelt, koel zonder gevoelens. Thuisgekomen in mijn misschien voorlopige studio trakteerde ik mezelf op mezelf, dronk de fles uit, maakte tekeningen en genoot van het moment en de tocht die ik maak, even alle twijfels en angst opzij, voelde ik wat me drijft in het leven, ook al past dit niet in het systeem... en wat komt dat komt. Dat ik er moe van word nemen we er bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten