interview met Geert door 'coffeeklatch'

6 sep 2008

vrienden

vrienden, tijdelijke vrienden, goede vrienden, irriterende vrienden, oude vrienden, vage vrienden, wandelend door de stad, rosé op het Camper-terras, architecte uit de tijd van Sint-Lucas, aannemer uit Nederland met familie, man met (nu) kind vage kennis toen we naar Parijs vertrokken met Lexus voor de show van Vandevorst, baas met vrouw en kind, bevriend ober stort plateau witte wijn op Geert, sms met vriend waarmee ik gisteren lekker at in Enfant Terrible en bier dronk in het berookte café De Kroon, denken aan vriend die in café Vogelenzang mij zeer persoonlijk benaderde en steunde, vriend die langskomt en irriteert, vrienden die er nu niet zijn, vrienden die vragen om vriend te zijn op Facebook, moeite doen om vrienden te houden, te vinden, er zijn er weinig...

1 sep 2008

eet minder vlees!

Vandaag stond er een interview in De Standaard met Rachendra Pachauri, Nobelprijswinnaar voor de vrede en klimaatexpert, over de vleesconsumptie. Hallucinante cijfers geven een doorslaggevend argument om minder vlees te eten:
-3/4 van de landbouwgrond wordt nu al gebruikt voor het telen van veevoeder
-de veeteelt is verantwoordelijk voor 37% van de methaanemissie en 65% van de lachgasemissie, resp. 23 en 296 keer schadelijker dan CO2
-rundsvlees is het meest belastend: 1 kilo vraagt 10 kilo graan en 15.500 kilo water
-er wordt in Vlaanderen 1,5 keer meer vlees gegeten dan aangeraden, aanleiding tot overgewicht, kanker en hart-en vaatziekten.
Hij raadt aan... niet om 1 maal per week vlees te eten, maar om 1 maal per week geen vlees te eten, gevolg oa:
=1 miljoen ton minder broeikasgassen in Vlaanderen
=besparing van 170 kg CO2 per persoon
=500.000 auto's van de weg
=de helft van de besparingen die Vlaanderen moet realiseren om de Kyoto-doelstelling te halen.
Na de dioxinecrisis, dollekoeienziekte,... moesten we wel nadenken over vlees. Omdat we graag en veel met eten bezig zijn, bestudeerden we de vegetarische keuken, noodzakelijke combinaties zoals graanproducten met peulvruchten voor voldoende eiwitten, en leerden anders te koken, weg van het saaie vlees-patat-groentensysteem, en na al die jaren begint zelfs de smaakzin en vertering zich aan te passen aan een nieuwe, heerlijk frisse en avontuurlijke keuken. Tot op vandaag, wanneer gasten (en zelfs wijzelf) niet meer beseffen dat er geen vlees voorgeschoteld werd en toch genoten. Maar natuurlijk af en toe een heerlijke steak, kipje of varkenskotelet moet kunnen!

31 aug 2008

zondagmiddag

vandaag schijnt de zon terug, na weken loodgrijze onbeweeglijkheid, en is het buiten heerlijk vertoeven, blog bijwerken en genieten van de tuin en terras.

rookgordijn

foto's Geert Van Beek

inspiratie Kate Bush? :-)

geheime weekendinformatie

Vrienden komen eten, tapenade, gegrilde aubergines en campari-soda, Italiaanse minestrone, rucola-sla met pecorino en peren, pasta aglio olio e peperoncini met extra look en versgeraspte parmezaan en tasjes chocolade, beider huizen verkocht en een nieuw huis gekocht op een week tijd, rode Montepulciano, nadien party in Café Vogelenzang in de Lange Beeldekensstraat, georganiseerd door 'Noord' die het noorden van Antwerpen in vuur en vlam zetten op de meest vreemde plaatsen , www.myspace.com/hetnoord , DJ Amanda Bergdorff, een hoop leuke mensen en... bier: dat vraagt naar een kater van formaat. Ontbijt voor de gasten in onze b&b om 8 uur, auto in, richting Kempen, hout inslagen in mijn oude Golf voor de komende winter, onder een plastiek zeil vol spinnen, slakken, pissebedden, een pad en een dikke worm met een blauwe voelspriet, de zon schijnt, passeren de abdij van Tongerlo, wat een machtig zicht, uitladen, douche, genoffels gekocht voor Kristin die Marokkaanse kip kookt in haar tuin, enkele schildervriendinnen erbij met vreemde verhalen over Afrika-reizen, VOODOO, rechtopstaand plassende vrouwen in plantsoenen en de waanzinnig geëtaleerde rijkdom in Rusland. Er werd even gediscussieerd over het fenomeen Facebook, persoonlijke informatie op het net, toegankelijk voor iedereen, "als er een oorlog komt kan dit tegen jou gebruikt worden",... wat denkt U?

24 aug 2008

MMM

Even in afzondering van drukte en stress en genieten van echt heerlijk eten, een fles goede rode huiswijn en een rustige sfeer in een sober moderne omgeving, in het Design Centrum De Winkelhaak en dat alles in de Dambruggestraat, wie had durven denken dat het ooit zou kunnen. Met andere woorden, ga erheen en drink desnoods enkel een glas frisse Cava, boven, beneden of op het binnenterras, en voel de inspiratie opwellen!
Doorlopend geopend van 12:00 tot 24:00 - Keuken tot 22:00
Tel. : 03.293.80.64 Fax : 03.727.10.31 Dambruggestraat 29-31 2060 ANTWERPEN
Sluitingsdagen: Zondag, Maandag

19 aug 2008

HAIKU

'Zij spraken geen woord, De gastheer, de gast en de witte chrysant.'
RYOTA (1718-1787), JAPAN
Yasujiro Ozu, geroemd in Japan als regisseur, pas later in het Westen ontdekt en inspiratiebron voor hedendaagse regisseurs als Jim Jarmusch, Wim Wenders en Aki Kaurismäki. Door het impulsief kopen van een DVD-box in fnac ontdekte ik 5 van zijn films en genoot van zijn beeldentaal, serene sfeerschepping en Japanse interieurs.

18 aug 2008

BANG!!!

In Texas overtreffen de Amerikanen zichzelf nog maar eens: "het is gewoon gezond verstand, zegt Thweatt, hoofd van de school, dat leerkrachten gewapend voor de klas mogen staan". Er loopt namelijk een drukke snelweg naast de school waarlangs misdadigers de school kunnen bereiken, de wapenlobby juicht de beslissing toe.
Zegt dit niet meer over de maatschappelijke toestand in het werelddeel dat model wil staan voor de rest van de aardbol, dan over het thema veiligheid aldaar? Wapens dragen om wapens te weren... 
Zijn het trouwens in de USA meestal niet de leerlingen van de school zelf die een bloedbad aanrichten onder medeleerlingen? Gaat een leerkracht dan deze leerling ook omverknallen, is de schoolopleiding zelf niet mee verantwoordelijk? 
Speel in op angst en je krijgt alles gedaan, alle verzekeringen verkocht, alle mensen tegen elkaar opgezet, alle levensvreugde gedoofd. Beeld jezelf elk moment van de dag in wat er zou kunnen gebeuren en je wordt gruwelijk....BANG!!!

17 aug 2008

Kriek

Na het lezen van een artikel over het arboretum van Tervuren, ontdekten we dit indrukwekkend domein enkele jaren geleden. Gisteren werden we uitgenodigd bij vrienden, net verhuisd naar Tervuren, op 5 minuten wandelen ervan, dus een tweede bezoek drong zich op. De aanleg van het 100 hectaren grote Geografisch Arboretum is begonnen in 1902 onder leiding van Charles Bommer, conservator van de Nationale Botanische Tuin van Meise, en hoogleraar aan de Vrije Universiteit van Brussel. Het telt 460 verschillende soorten bomen (waarvan 305 gebladerde en 155 naaldbomen). Bezoek even de web-site, of nog beter, het domein zelf en geniet van de mamoetbomen (Sequoiadendron Giganteum), de grote groepen 'apen-bomen' (Araucaria araucana), of de gigantische naaldbomen, een frisse Kriek in Jezus-Eik is de beloning nadien. Schol!
www.arboretum-tervuren.be/

15 aug 2008

top10

Toeristische gidsen roepen bij mij vaak vragen op, een bemerking als: 'hier is buiten deze stad niet veel te zien' geeft me een wrang gevoel. Wie bepaalt wat belangrijk genoeg is om bekeken te worden en wat niet? Waarom wordt er in mijn gids niet gesproken of uitleg gegeven over de 'gewone' huizen in Lucca en enkel over de slagroom van de kerken en doms? Pisa wordt beschreven als een in de tweede wereldoorlog gebombardeerde stad en daarom minder interessant, maar maakte op ons een zeer Italiaanse en unieke indruk, zeker de 'gewone' woonhuizen en de mengeling van oude en moderne architectuur. Het zicht op de Arno met de zijdelingse bebouwing is een zicht om nooit meer te vergeten, zie foto hieronder:

of deze: 'van de 'tweederangs' bezienswaardigheden is dit het meest de moeite waard...' ('wat en hoe? toscane')

of deze: 'piazza della signoria te Firenze: Neptunusfontein die Michelangelo een verspilling van goed marmer noemde... kopieën van beelden, met Hercules als enige origineel, omschreven door Cellini als een zak meloenen' (Capitol compact).

Ook: 'een beschaafde wijnbar met goede snacks op een aangename locatie' ... of 'toprestaurant, geliefd bij intellectuelen'...wat moet je je daar bij voorstellen?

Soms lijkt het zelfs interessanter om de plaatsen vermeld in de gidsen te vermijden, maar dat is dan weer overdreven natuurlijk.

portret

portret Geert 14-08-2008

10 aug 2008

ZZZ

Renaat Braem noemde België het lelijkste land ter wereld en opteerde voor een drastische afbraak. Vandaag gaan wandelen langs de Schelde en de Rupel, mooie flarden natuur, maar ook oerlelijke bebouwing en een schijnbaar onbestaande ruimtelijke ordening, wat me op het idee bracht om een rubriek 'Zichten Zonder Ziel' te starten, onthutsende beelden over de meestal onbestaande Belgische visie op wonen en leven. Veel plezier ermee!
dubbelklik op de foto's voor een vergroting
dorpscentrum Schelle
Om het goed te maken, neem een virtueel bezoek aan het huis van architect Braem te Deurne!
"Die eenheid in de natuur is de ware richtlijn in mijn leven. Mijn huis is er de belichaming van en ik was niet verwonderd toen er een katholiek patronage op wandel voorbijkwam en eenparig uitriep: 'Wat een lelijk huis!' Ook de sjieke madammen die voorbijdribbelen met hun hondje keuren dit huis af en de schrijver Godfried Bomans verklaarde dat het een ongemanierd individu is tussen een deftig gezelschap. Dat alles stemt mij tot grote tevredenheid."

9 aug 2008

recept 2 (©geert)

Canaldoro-sla

° venkel

° prosciutto crudo

° ditali rigati, kleine ringvormige voltarwepasta

° 1 ei

° stuk parmezaanse kaas

° olijfolie

° peper

° oregano

Verdeel de fijngesneden venkel over twee borden, drapeer enkele fijne sneden prosciutto langs één zijde van het bord, de gekookte pasta aan de andere kant. Besprenkel ruim met olijfolie, maal zwarte peper erover. Strooi oregano over de pasta. Kook het ei (liefst biologisch) tot het tussen zacht en hardgekookt is (ongeveer 5 minuten), zet de pan met het ei inclusief kookwater onder koud water zodat het ei geleidelijk aan afkoelt. Op deze manier is het makkelijk te pellen. Snij het ei in twee en leg elke helft in het midden van het bord. Rasp een stuk parmezaanse kaas over het geheel en serveer!

4 aug 2008

gazet van A ......

Ja, we hebben de fout gemaakt om een Belgische krant te kopen in Italië. Ik weet niet goed hoe ik het gevoel moet omschrijven als je parochiecentrumjournalistiek doorneemt, misschien met een klein hilarisch stukje, geschreven door topreporter Kobe Verheyen:
"Ook Yvonne's hondje Ringo, ..., was niet goed van de explosie. Hij had een relatie met Roxy, het hondje van de familie Van Griensven. Toen de villa ontplofte, stormde hij naar het huis om zijn grote liefde te redden. Maar natuurlijk was ze niet meer thuis. Ze zat waarschijnlijk met de rest van het gezin in Spanje. Na de ontploffing heeft Yvonne de drugsbaron en zijn familie nooit meer teruggezien: "Ze zijn met de noorderzon vertrokken. Het waren nochtans vriendelijke mensen.... ik snap nog altijd niet hoe die man zo dom kon zijn om zijn villa op te blazen."

Ok, nog groot nieuws, het gaat weer goed met Ilse De Meulemeester, haar interieurwinkel zou fantastisch draaien, terug maatjes met haar Glenn, en halfnaakte foto' s op haar website... eerder dubieuze foto's van een naaktkalender uit de jaren '50, inclusief Heidi-vlechtjes, een hostablad voor haar tet, een ondeugende blik in die reebruine ogen die elke kamerplant in coma zou krijgen. jcd (?) noemt dit de meest gewaagde fotoshoot uit haar carrière.
Als dat maar in orde komt met zo veel succes, Ilse!


Nog...? Het enige artikel internationaal nieuws, over Iran en Bush, met de Iraanse president links gephotoshopt met uitgestoken vinger, rechts van het artikel veel groter de kop van Bush.

Ondertiteling van gva: ' "kom maar af" lijkt Mahmoud Ahmadinejad te zeggen tegen George Bush'.


...héhé dat weten we dan ook weer al, onze kijk op de wereld is weeral een stuk ruimer geworden!

(wil U echt een idee krijgen van de lezer van deze krant, surf dan naar www.gva.be, lees het niveau van de reacties onderaan de artikels en huiver)

2 aug 2008

Zwitsers leven


Gotthard-tunnel, drie uur in de file in een druilerig landschap, een half uur complete stilstand, op de snelweg, 20 meter van de ramen van een Zwitsers houten huis, met groententuin en fruitbomen, draad en hek op slot tussen de snelweg en het gehucht in een groene weide. Mensen stappen uit, Nederlanders beginnen histerisch te lachen en zetten waanzinnig luide muziek op, Phil Collins met 'In the air tonight'...sommige mensen hebben aandacht nodig, op elke manier, eender waar... een Zwitser stapt uit zijn auto, wandelt naar 'den draad', knoopt zijn broek open en pist frontaal naar het huis op enkele meters afstand. 
Hoe zou het zijn om in dit huis te wonen, een 12km lange file voor de deur, geslachtsdelen naar het woonkamerraam, Phil Collins en onozele Hollandse grieten op het tarmak... daar woon je dan in Zwitserland.

recept 1 (©geert)

tilapia met zeekraal 

° olijfolie

° 1 grote ui

° 1 rode paprika, ontdaan van zaadlijsten

° zwarte peper

° grof zeezout

° 2 gedroogde peperoncini

° 2 grote lookteentjes, gepeld en geperst

° 4 tilapiafilets

° groene nori-vlokken (gedroogd zeewier te verkrijgen o.a. in de bio-winkel)

° bakje zeekraal (o.a. verkrijgbaar in Delhaize bij de vis)

° bruine rijst

° blokje groentenbouillon


Doe in een diepe pan ruim olijfolie, en doe de grof gesneden ui en rode paprika erbij, samen met twee fijngesneden gedroogde peperoncini, de uitgeperste lookteentjes, grof zout en ruim zwarte peper. Bak op een laag vuur gaar en schuif dan de tilapiafilets onder de ui/paprika. Bestrooi met nori-vlokken (groene zeewiervlokken). Leg de zeekraal bovenop het geheel en laat zacht gaar worden (ongeveer 5 minuten) met deksel op de pan. Kook ondertussen de rijst met het bouillonblokje. Leg de rijst op een platte (keramiek, GEEN glas!) schotel en schik de vis/groenten/zeekraal erbovenop.

Serveer ervoor Franse oesters met veel citroen en zwarte peper en je waant je op vakantie in het zuiden aan de zee!

tjes

Een hond bijt de arm van zijn 'baasje' af (gazet(je) van antwerpen)
1 de hond noemt Rambo

2 zijn 'baasje' was 78 jaar oud

3 'ik waak voor mijn baasje, zo staat te lezen op het bordje', schrijft TG, LiCa,JVB (?) met ernaast een foto van het bord waarop staat: ' ik waak voor mijn baas !'.


Ik raak er niet uit waarom sommige verkleinwoorden mij doen walgen.

Waarom vraagt de beenhouwersvrouw of het kind een 'vleesje' wil? -zoals in vleesjesbouillon, of vleesjes op de barbecue, of 'door het slachten van onze veestapel hadden we voldoende vleesjes voor de ganse winter en kwamen we niet om van de honger', of ' het vruchtvleesje was bijzonder sappig'?-

Waarom staat op vele menu's dat het gerecht wordt geserveerd met 'groentjes' ? -zoals in 'tijdens de oorlog was het platteland toegewezen op het kweken van eigen groentjes' of groentjestaart, of groentjesbouillon, of bakken groentjes op de vroegmarkt?-

Waarom bestaat het woord 'fruitjes' dan niet? -zoals ijs met fruitjes, of fruitjessla, of ' ze plukte de fruitjes van haar bomen'?-


Ik kreeg ooit de uitleg dat het dan liever klinkt... Sinds wanneer moeten groenten en vlees lief zijn? Is een prei, bloemkool of tomaat net juist niet smakelijk stoer, gezond en een vrucht van het wroeten-in-de-grond-met-verweerde-handen?

En sinds wanneer zijn die woorden algemeen aanvaard Nederlands? Ze staan in ieder geval niet in de Van Dale...

Of ligt het aan de verkneutering van de maatschappij, waar alles lief, klein en geweldloos moet worden voorgesteld, ook al is het dat bijzonder niet.

Als de tijd aanbreekt dat we terug zelf moeten instaan voor onze eigen groentjes, vleesjes, fruitjes en medicijntjes dan zullen de 'tjes' snel verdwijntjes...

30 jul 2008

boeken


Vakantie is de periode dat je jezelf volledig kan overleveren aan een boek, in dit geval 'Italiaanse schoenen' van Henning Mankell. Na de roman van Paul Auster - 'Man in het duister' die mij niet kon bekoren vanwege zijn rammelend 'scenario' en te Amerikaanse benadering van een gezinsleven, greep dit boek ons naar de keel. Elk woord, elke zin ontroert. Het boek vormt een geheel dat klopt, ongelooflijk aangrijpend is en je meesleept in de vragen en onbestaande antwoorden van het leven. Wat doet het deugd om te ontdekken dat er schrijvers zijn die het leven begrijpen of juist het niet-begrijpen ervan kunnen delen, dat de natuur een belangrijk aandeel krijgt in deze indringende roman is dan ook niet toevallig. Lees en voel mee hoe we onszelf afzonderen van de wereld uit angst om verlaten te worden, angst zoals Carravagio deze verbeeldde in zijn schilderijen.

'Mijn Italië' van Luc Devoldere was voor mij ook een openbaring. Het is een boek over alle aspecten van Italië, over verleden en heden, over Passolini naast Mussolini, de Etna naast de mijnramp in Marcinelle, het al dan niet bestaan van een volksaard, het dubbelzinnige oorlogsverleden, soms moeilijk te vatten maar met een zeer intelligente benadering van een serieuze brok informatie.

28 jul 2008

watjeopééndagnietdoetalsjeniet

Wat je op één dag niet doet als je niet met een muis in je hand naar een scherm zit te staren op een doordeweekse werkdag : slapen, wakker worden in een versleten bed, luiken openen, geimproviseerd ontbijten in losse slaapbroek op het terras in de opkomende zon in ouderwetse ligstoelen, met brood, kaas, perzikken op de stoel, en kleine straffe tasjes koffie uit de Italiaanse percolator, traag wakker worden, yoga op een bamboemat op het stenen terras, lijf voelen, rekken, strekken, lichaam en omgeving in harmonie, bewust worden van je ademhaling en aanwezigheid, douchen met lindegeur onder een bric-a brac maar warme waterstraal, spullen bijeenzoeken en vertrekken het Italiaanse landschap in, op autosnelweg naar Lucca, één van de best bewaarde middeleeuwse steden van Toscane, parking zoeken, discussie met brute parkingwachtster op heerlijk botte Italiaanse wijze, op stap de omwalling door voor een trip door verleden, vier uur lang, bakstenen indrukken, beklimming van de toren Guinigi met bovenop steeneiken en zicht op de Apennijnen en terracota daken, torens en pleinen, ontroerend middeleeuwse beeldhouwkunst in de gevel van de Duomo di San Martino, alle maanden van het jaar gebeeldhouwd in de 13e eeuw waaronder de wilde zwijnenjacht in december, labirint, het cederhouten christusbeeld Volto Santo in de achthoekige kapel dat een exacte kopie zou zijn van het beeld gemaakt vlak na de kruisiging, marmeren zuilgevels die zoveel geld kostten dat de rest van de kerk San Michele in Foro niet meer kon afgewerkt worden, heilige Rita patrones van alle dienstmeiden in mummievorm, de 18e eeuwse tuin van palazzo Pfanner met beelden, fontein, bamboe en steenrode geraniums, de botanische tuin vol waterlelies, gele dotterbloemen in vijver met schildpadden en vissen, centraal een reusachtige moerascipres met stalagmietvormige wortels, lotusbloemen in een stenen waterbak, cappuccino op de piaza amfiteatro, geamuseerd bekijken (eigenlijk genieten van echte Little Britain sketchen) van Engelse toeristen, spierwitte dikke vrouwen, gehuld in kleding gemaakt van afgebleekte bloemenlakens, die hun opgezwollen voeten geprankt in te hoge aftandse schoenen folteren, zoete taart met groenten kopen in een plaatselijke winkel met verkoopsmoeie signorina en als wrang hoogtepunt Amerikaanse toeristen die ons de weg vragen naar 'the main shopping street' (de wereld verworden tot één groot shoppingcenter, geglobaliseerd en geëconomiseerd tot er een oorlog nodig is om opnieuw te kunnen beginnen) , uit het verleden terug de snikhete parking op en via een binnenweg naar Pietrasanta, de beklimming (45° en meer lijkt het soms, met één rijvak) naar Capezzano Monte naar het vakantiehuis met de groene luiken en uitzonderlijk een wilde tuin, hoogstwaarschijnlijk ongewild door het niet onderhouden maar daardoor juist vol blauwe, roze en gele veldbloemen tot tegen de rand van het terras, brood, kaas en chianti, de distelvink nieuwsgierig rond ons vliegend, zicht op de lagergelegen landvlakte en de zee, honger en sla met spekjes en croutons, pasta met pesto en pecorrino, donker, blaffende honden, boomkruinen, kaarsen en de horizon, sterren en Satie gemengd met Serge Gainsbourg, de vuurvliegjes vliegen als groen fluoriscerende knipperlichtjes in het donkere lover van het bos en een niet nader te bepalen beest (stekelvarken?) ritselt luidruchtig in de gedroogde bladeren tussen de bomen, misschien is het tijd om te gaan slapen... morgen rustig aan, wakker worden, luiken openen, ontbijt,...
Zo belangrijk dat een mens verschillende indrukken opdoet, kennis vergaart, levensvisie opbouwt en zijn geest verruimt. Want dat is onze enige bagage na de dood, zoals ik ooit onvoorstelbaar overtuigend droomde, alle bezittingen zijn verloren zaak, het is de geestelijke bagage die we meenemen op onze grote tocht, zonder hiervan momenteel figuratief een voorstelling te doen, we zien wel...