tuin van Monet - Giverny |
Perfect gevoegde stenen met een kookeiland erin, het is de droom die ons wordt aangepraat door een maatschappij die vertrekt vanuit een levenswaarde van groeiend energieverbruik, met meer lawaai, meer mensen, meer beperkingen in individueel denken ook al menen we vrij te kunnen denken. Auto rijden is een onmogelijkheid geworden vanwege te veel verkeer op de baan, sta je niet in die anderhalve uur-file dan is het de kijkfile aan de overkant. Kijkfile, het woord zegt voldoende, allemaal onozel in een rij om te kijken hoe slecht het aan de overkant gaat en dan met een zucht verder rijden. 8 miljoen mensen in hongersnood? Geen probleem, even kijken en verder bouwen! Ik vertrek morgen naar de tuin van de schilder Monet in Giverny om 's mans dromen te bekijken, dromen in water, planten, bloemen, lucht, kleuren en geuren en kijk, het dak van m'n auto wil niet meer dicht. Ik bak een brood en kijk, het ziet zwart. Ik print een bladzijde en kijk m'n printer ontploft, een nieuwe printer installeren, laat staan kiezen, blijkt een hel, ondertussen zijn er nieuwe toestellen met vijf inktpatronen want daar wordt op verdiend. Ik schilder en begrijp zelf niet waar ik naartoe ga, in Varengeville-sur-mer wacht ons een tuin aangelegd door de landschapsarchitecte Gertrude Jekyll, ik neem papier en potloden mee, wil een sprankel inspiratie ontvangen die m'n hart terug verwarmt. Zodat ik terug weet wat de bedoeling is, waarom ik hier zit aan een tafel met een appel en zelfgemaakt chocoladebrood, m'n partner doorgelicht op z'n werk, m'n atelier dat wacht, de Wetstraat in 2060 de leukste buurt van deze groezelige, bijna onleefbare stad A, met het monsterbudget van de verbouwende buren kocht ik mezelf een grote lap grond en een kleine moderne houten doos, overgeisoleerd, zuinig, kweek groenten en fruit, kippen en konijnen, en waan me Hermann Hesse tussen zijn irissen, en ben ik terug waar ik begon, joepie ik hoor er dus ook bij maar dan in een low-profile versie.
![]() |
Bois de Moutiers - tuin ontworpen door Gertrude Jekyll |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten