Lex

Gisteren kwam Lex, ik beloofde een brunch, mozzarella met tomaat, krab- en zalmpasta uit een tube, croissants, broodjes, vijgenkoek met amandelen bij de schapenkaas, cava, thee, koffie. We spraken over Art Basel Miami en de enorme relativering van kunst op zo'n moment, massa's Warhol's en Picasso's  in achterzaaltjes, Vandevorst waar hij werkt, over kunst, de canvascollectie, in hoeverre een kunstenaar zichzelf kunstenaar kan noemen, op zo'n moment een beetje pijnlijke confrontatie natuurlijk, alles herleidend tot de discussie wat het belang is, net zoals alles in deze wereld, het belang van kunst, 'good economic ratings', kijkcijfers, of financiëel gewin, we're all gonna die anyway... en dan komen we op het punt van verlossing. Als niks zin heeft, kunnen we er in ieder geval plezier aan beleven en gelijkgezinden opzoeken. Na de brunch pakte ik mijn twee tekeningen in en overhandigde ik ze aan hem, twee tekeningen gebaseerd op zijn tattoos, die hij bij elke belangrijke gebeurtenis in z'n leven zelf ontwerpt en laat zetten, als een dagboek op het lichaam, wars van elke idiote tattoo-esthetica, maar daardoor getuige van een eigen gedurfde visie op het leven... en dat verdient respect in deze tijd.

Lex- stift  op papier

Lex- stift op papier