Ik heb zin om 'n blog te schrijven en vraag m'n partner om een idee... iets plezant, graag! Moeilijk voor mij, zeker als ik in mijn 'creatie-proces' zit, vechten met verf en zo, verstaat U? En dan alweer duikt Jacques Tati op in m'n diepste gedachten, als een verderfelijk geheim. Ik kijk ernaar en heb plezier, monsieur l' architecte die opdraait voor alle bedenkelijke problemen, de traagheid van de humor, het ouderwetse. Gisteren zag ik op internet Heike Langsdorf in een Cobra-reportage over het C&H project waaraan ik deelnam, 'postcards from the future' en sta vol verwondering, net zoals bij Tati. Overstijgende maar vooral individuele en warse, frisse ideeën, die ertoe doen. Ze was zenuwachtig op tv en dat stemt me blij, want het getuigt van een niet berekende en eerlijke benadering. Haar tafel-genoot vroeg zich af in welke mate het creëren van een toekomstige file in de Vlaamse steenweg 'kunst' is. Ach... laat ons experimenteren, proberen, uitdagen, maar vooral afwijken van de saaie economische wereld en daarna gaan slapen in een boshut in Zweden... of zo. Als het maar boeiend blijft!
Ik weet niet of dit nu een plezante blog was, maar ach... morgen proberen we opnieuw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten