Ik reed door het middeleeuwse landschap en stopte op het marktplein van Cologne, zette me op het terras van L' arcade gourmande en bestelde eten. Ganzenlever op de koop toe, versierd met steranijs en paarse saliebloemen, vergezeld door fijne toast en verse vijgencompote. Normaal gezien eet ik het niet, vanwege de barbaarse methode van voederen en de daaruit volgende ziekelijk onnatuurlijke levergrootte. Nu hier, in deze omgeving en in dit verlaten dorp lijkt het me aanvaardbaarder en trouwens onvoorstelbaar lekker. Soms is dat doen dat je uit principe niet wil doen net heerlijk. Nadien at ik vis bedekt met een zachte witte saus en dragon en een verse tarwesla en eindigde met 'Le pastis Gascon', een uitmuntend dessert uit bladerdeeg gevuld met appels en geparfumeerd met Armagnac vergezeld door zelfgemaakt vanilleijs, chocolade en munt. Ik geniet, eten kan mijn teleurstellend wereldbeeld redden, dus maak ik nu in de boerderij toast in de pan met zeezout en paté de tête persillé, daarna waterzooi van vis, wortelen, broccoli, aardappelen en look... en op de koop toe een heerlijke Saint Mont Batz d' Autan.
Mooi stuk. Over de ganzenlever: principes, het zijn uiteindelijk vrijwillige ketenen aan uw been. Bepalende ketenen, zelfgekozen en van het grootste belang. Maar toch. Die afwerpen, op het juiste moment, in de juiste dosis, zonder schuldgevoel. Dán proef je het meest intense gevoel van vrijheid.
BeantwoordenVerwijderen