new bright future?

Vandaag dansten we het volledige parcours door Sint-Gillis en raad eens... we werden weer bekogeld met stenen door een tiental Marokkaanse tieners. We moesten de muziek stopzetten en vluchten. De 15 minuten erna dansten we zeer gedisciplineerd en krachtig, als reactie vermoed ik. Het zette een interne discussie op gang over hoe je met dit gegeven moet omgaan, dit overduidelijk probleem in sommige Brusselse wijken of straten ervan. De onvoorstelbare agressie in 'dat jong crapuul' ('k versta opeens de gecontesteerde uitspraak van Sarkozy) , de verbale vuile puinhoop uit hun monden, de onvoorstelbare intolerantie tegenover 'Vlaamse indringers' in hun territorium omdat we simpelweg dansen in de straat, de onmogelijkheid om op een redelijke manier te discussiëren, het minimaliseren, of beter louter repressief behandelen van dit probleem door de overheid. Ik vraag me zelfs af op welke manier hier iets aan te doen valt. Na deze jongeren te hebben gezien en ervaren zie ik de lelijkheid van de wereld, de mensheid, zij het arm of rijk, de intolerantie tegenover alles wat een beetje afwijkt van de eigen leefwereld, het primitieve van de mens, soms met iets meer laagje vernis erop dan anderen, en moet terug moeite doen om het positief in te zien. Ik heb zo'n gevoel dat het nog lang gaat duren voor we 'the bright future' zullen bereiken, het menselijk ras is nog verre van evenwichtig en vreedzaam. Wat we wel alvast kunnen doen is opkomen voor ons Europees gedachtengoed, er fier op zijn, en tonen dat onze cultuur rijk, integer en de moeite waard is om te koesteren, maar vooral uit te laten groeien tot nieuwe horizonten, vol fantasie en prachtig creatieve uitwassen. We moeten dan wel zelf eerst moeite doen om boven het niveau van 'dag allemaal', VTM, RAI, gazon met coniferen en trampolines te geraken...

Misschien zijn we wel met obsceen te veel mensen op onze aarde, we willen toch allemaal 'kindjes, kleutertjes, KIDS'.

Desalnietemin... leve de creatieve geest!

(klik op de afbeelding voor meer kennis)