Tien minuten verwijderd van de snelweg, tussen de Bourgondische wijngaarden, hangt de geur van vers gemaaid gras, vliegen van hun stengels knallende pioenen over kleine kikkers, brullend over het vijverwater. De oude vrouw met schort kromgebogen boven de bessenstruiken toont haar moestuin, en tussen frambozen gezaaid duizendschoon. Een zurig bloeiende vlier, de knikkende akelei en wilde rozen in decadent violet, irissen geel en indigo met bordeaux baarden, de glazen witte Nuits-St.-Georges met een licht rokerige eikhouten smaak en perzik toets, zes escargots, zich stoer voordoende mannen roodverbrand van het veld.
Acht uur van huis, ik zit op het marktplein, kijk omhoog naar het openstaande venster met de oude luiken en verplaats me in de kamer, laat inspiratie binnenstromen via de omringende heuvels, tussen de schilferig verhoute ranken door, de droge zekerheid van de kalkgrond binnenwaaiend als sterrenstof dat mijn hersenen verruimt.
Ik vergeet tevreden mijn stad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten