 |
| foto A.M. Loubsens/Colibri |
In de zoo elk bezoek aan de glazen kooien met mensen erin vermijdend, verzet elke vezel in mijn lijf zich tegen het spelen van een aap, zelfs nadat ik het al enkele maanden inoefen. Het begin was het moeilijkst, nu leer ik om niet meer na te denken en de aap bezit te laten nemen van mijn lijf. 'Terre Sauvage', un autre regard sur la nature, vertedert me vandaag, ligt het aan de apen, mijn evolutie in het 'aap-zijn' of aan de schoonheid van de foto's? Bij het bekijken van deze beelden beeld ik me reeds in hoe ik dit gevoel kan beschrijven met woorden en denk na over Charlotte Mutsaers, die bezwangerd werd door taal toen ze ontdekte dat één letter het verschil kan maken bij het bekijken van de wereld. Ik had het nog nooit zo bekeken. Zonder taal zijn de dingen slechts dingen, mensen gewoon mensen, een voorval zonder inhoud. Ik hou van haar taal, Kersebloed lees ik momenteel, en lees sommige zinnen twee, drie keer om te laten doordringen wat ze bedoelt, welk gevoel wordt bereikt in mijn hart. En worden er weer fijne nuances in mijn leven gebracht die een verklaring geven waarom ik doe wat ik doe, met verf, met taal, met architectuur, met voeding, met dans. Om net die zin te geven aan mijn bestaan die nodig is om alles tevreden af te sluiten, te begrijpen wat ons als mens anders maakt en een vis ook recht heeft op een fijne kerst.
 |
| foto Cyril Ruoso |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten