Het idee broeide reeds sinds de jeugd
plots verscheen er naast m'n mond een scheut
die klom tot op mijn hoofd, zich vertakte
en de hemel greep, zich tegoed deed aan verse lucht en zonneschijn
wortelend in elke vezel van m'n hersenpan.
Toch stierf het, gaf de moed op
en maakte plaats voor korter gewas dat
verspreid, her en der, zacht gedijt,
zijn sterfelijkheid vermijdt.
mooi, geert
BeantwoordenVerwijderenkloppend
dank
jef