sla

Vandaag werk ik buiten, ik sta op in mijn onderbroek en trek gras uit de voegen van de rotsige paden in de Japanse tuin, hark verdorde bladeren van de reusachtige klimop in de acacia's bijeen, sproei de lila geranium en hosta die plots last krijgt van de droogte onder de hulst, verwijder eendekroos uit de vijver. Ik kruip op handen en voeten in de groententuin en vul mijn kom met sla, andijvie en spinazie, trek enkele rijpe courgettes die zich als stijve waterworsten onder het grote gekartelde blad schuil houden, raap de verse eieren van de kippen en trek de koele keuken in, maak een sla van de bladeren en vul deze aan met artisjokken, olijfolie en grof zout, bekleed een taartvorm met bladerdeeg, vul deze met schijven courgette, snij het Kempische spek in fijne blokjes erover, snipper enkele champignons erbij, vul aan met gemalen kaas, en giet er een mengsel van de met sojaroom opgeklopte eieren over, de oven in voor veertig minuten. Ik leg een blauw, rood en geel geblokt tafellaken over de tafel onder de centrale notenboom, die vroeger op het erf van de boerderijen werd gepland om muggen te weren, schaduw te geven en natuurlijk ook walnoten, open een fles Pipo, helder appelsap met kersen - Haspengouw op z'n puurst, en geniet van mijn lunch in de buitenlucht.